- سفرنامه آمریکا قسمت8 - Sea World
- سفرنامه آمریکا قسمت9 - Lego Land
- سفرنامه آمریکا قسمت10 - SanDiego Zoo
- سفرنامه آمریکا قسمت 11 - Coronado Beach
- سفرنامه آمریکا قسمت 12 - Downtown
- سفرنامه آمریکا قسمت 13 - Highway 1
- سفرنامه آمریکا قسمت 14- Pebble Beach , Monterey
- سفرنامه آمریکا قسمت 11 - Coronado Beach
- سفرنامه آمریکا قسمت 14- Pebble Beach , Monterey
- سفرنامه آمریکا قسمت 15- Carmel - Martinez
آخرین مطالب
امکانات وب
سن دیه گو چندتایی مجموعه تفریحی –گردشی داره که البته برای هرکدوم باید یک روز کامل وقت گذاشت به اضافه نفری حول و حوش حداقل 100 دلار جهت خرید بلیطش . با یک گشت تو اینترنت دیدیم اگه یک پکیج شامل چندتا از این مجموعه ها رو انتخاب کنیم با قیمت مناسبتری می تونیم بلیط بخریم اما این محدودیت هم داریم که باید پشت سر هم ، تو چند روز متوالی از همشون استفاده کنیم ! ما سه تا مجموعه رو انتخاب کردیم که اولی ا روزانه های مادر خانومی...ادامه مطلب
صبح ساعت 9:30 از خونه در اومدیم به سمت لگو لند .از بین این سه تا مجموعه ای که انتخاب کرده بودیم از نظر من بهترینش همین لگولند بود .یک مجموعه تو فضایی خیلی بزرگ و باز که همه جاش پر بود از مجسمه های زیبا یی ساخته شده از لگو . برای من لگو خاطرات زیادی از بچه گیم هستش ساعتهایی طولانی با دختر عمه ها و پسر عمه ام در خانه قدیمی مادربزرگ به لگو بازی گذشت دعواهای بی شماری که سر یک دونه لگو با هم می کردیم روزانه های مادر خانومی...ادامه مطلب
آخرین روز پکیج گردشگریمون به ساندیه گو زو اختصاص داشت . باغ وحشی که سومین باغ وحش دنیا از نظر وسعت به حساب می آد. طبق معمول صبح اول وقت داییم ما رو جلوی در باغ وحش پیاده کرد و ما فوری یک نقشه گرفتیم تا کمی بررسی کنیم و ببینیم از کجا باید شروع کرد . همون جلوی در باغ وحش محل سوار شدن اتوبوسهای گشت داخل باغ وحش بود و ما تصمیم گرفتیم که از اونجاییکه راه درازی در پیش داریم شروعش رو با اتوبوس شروع کنیم روزانه های مادر خانومی...ادامه مطلب
برنامه امروزمون دیدن ساحل کورونادو بود که یکی از مکانهای دیدنی و زیبای ساندیه گو است و در یک جزیره است که برای رفتن به اونجا باید از پل کورونادو می گذشتیم که پل بسیار زیبایی است که در سال 1969 ساخته شده و انحنای 90 درجه داره و از روی اون میشه نمای زیبایی از شهر ساندیه گو رو دید .
کورونادو بیچ ، یک ساحل خیلی معروف درست مقابل خلیج ساندیه گو هستش .چیزی که این ساحل رو خیلی معروف کرده هتل کورونادو هس روزانه های مادر خانومی...
روز آخری رو که در ساندیه گو بودیم روزش رو به پیاده روی تو ساحل گذروندیم ،یادمه که باد هم زیاد داشت و پیاده روی تو اون هوا و حس کردن قطرات آب دریا که با باد تو هوا پخش می شد رو صورتمون ، حال و هوای خاصی داشت اگه وقت داشتیم و پیاده روی رو ادامه می دادیم به ساحل ل*خ*ت*ی ها می رسیدیم ، جایی که همه تو ساحلش باید کاملا لخت باشند ، و ما کاملا کنجکاو بودیم که از دور هم که شده یک سرکی بکشییم اما حیف که و روزانه های مادر خانومی...
16 روز از سفر گذشته و وقتش رسیده که به سمت سانفرانسیسکو و شهر عمه ام برویم . یک راهش این بود که با هواپیما بریم و یکساعت توراه باشیم ، یک راهش این بود که از اتوبان بریم و هشت ساعت تو راه باشیم و یک راهش هم این بود که از جاده کنار اقیانوس بریم و دو روزی در راه باشیم و کلی لذت ببریم، که ما به پیشنهاد داییم همین آخری رو انتخاب کردیم . این جاده که یکی از زیباترین جاده های آمریکا ست در تمام مسیر از ک روزانه های مادر خانومی...
صبحانه رو توی هتل کوچیک و تمیزمون خوردیم ، چیزی که توی هتل های آمریکا برام جالب بود این بود که اتاقهای دوتخته اش ، تختهای بزرگ و کویین بود و برای ما با دوتا بچه کاملا مناسب بود و جالب این بود که چهارتایی می تونستیم توی یک اتاق باشیم چیزی که تو هتل های اروپا و آسیا و حتی همین ایران هم امکان پذیر نیست و باید حتما فامیلی روم بگیریم . خلاصه حرکت کردیم مقصدمون شهر مونتری بود که قرار بود شب دوم رو اونج روزانه های مادر خانومی...برنامه امروزمون دیدن ساحل کورونادو بود که یکی از مکانهای دیدنی و زیبای ساندیه گو است و در یک جزیره است که برای رفتن به اونجا باید از پل کورونادو می گذشتیم که پل بسیار زیبایی است که در سال 1969 ساخته شده و انحنای 90 درجه داره و از روی اون میشه نمای زیبایی از شهر ساندیه گو رو دید .
کورونادو بیچ ، یک ساحل خیلی معروف درست مقابل خلیج ساندیه گو هستش .چیزی که این ساحل رو خیلی معروف کرده هتل کورونادو هستش . هتلی که تو سال 1888 ساخته شده و در اون زمان بزرگترین ریزورت تو تمام دنیا بوده .تو تمام این سالها آدمهای خیلی معروفی اونجا اقامت داشتند از ریس جمهور و خانواده های سلطنتی بگیر تا هنرپیشه ها و سلبری روزانه های مادر خانومی...صبحانه رو توی هتل کوچیک و تمیزمون خوردیم ، چیزی که توی هتل های آمریکا برام جالب بود این بود که اتاقهای دوتخته اش ، تختهای بزرگ و کویین بود و برای ما با دوتا بچه کاملا مناسب بود و جالب این بود که چهارتایی می تونستیم توی یک اتاق باشیم چیزی که تو هتل های اروپا و آسیا و حتی همین ایران هم امکان پذیر نیست و باید حتما فامیلی روم بگیریم . خلاصه حرکت کردیم مقصدمون شهر مونتری بود که قرار بود شب دوم رو اونجا بگذرونیم اما توی راه اول از ریزورت پبل بیچ دیدن می کردیم پبل بیچ یک اقامتگاه فوق لوکس برای ثروتمند هاست اما خب خوبیش اینه که گرچه اقامتگاه پولدارهاست اما بازدید از اون برای همه امکان پذیر است البته روزانه های مادر خانومی...
صبح که پا شدیم تو همون اتاقمون یک قهوه درست کردیم و با کوکی های خوشمزه ای که برامون گذاشته بودند خوردیم و دوباره بارو بندیل بسته حرکت کردیم . تا سانفرانسیسکو راه زیادی نداشتیم و قرار بود که در شهر کارمل برای نهار توقف داشته باشیم . راه افتادیم و نم نم که رفتیم و یکی دوتا هم توقف داشتیم حدود 2 ساعت بعد به کارمل رسیدیم . کارمل یک شهر کوچیک و خیلی قشنگ بود راه افتادیم به گشت و گذار تو کوچه ها و دیدن ویلاها و خونه های زیبا ی شهر. این شهر به داشتن خونه های عروسکی زیباش شهرت داره
این شهر از شهرهای گرانقیمت هستش و معمولا مردم زمان بازنشستگیشون می رن اونجا که زندگی آرومی رو داشته باشن .
بعد روزانه های مادر خانومی...